I
Miłość Boża topi moje serce i oczyszcza mój umysł od złego myślenia. Rozumiem Jego serce, Jego wielką miłość. Już nie będę nigdy narzekać; utracona miłość jest już odzyskana. Bóg w Swej miłości wielką łaskę mi daje; Jemu chcę ofiarować moje życie. Kocham z głębi serca mego Boga. Obiecuję, że nigdy nie odejdę od Niego. Jego miłość jest całkowicie nadzwyczajna. Nie zasługuję na nią, nawet gdy oddam Mu wszystko. Pragnę kochać Go jeszcze pełniej, pragnę kochać Go jeszcze głębiej.
II
Ma miłość, przyznaję, jest ograniczona, lecz Boża miłość jest nieskończona. Przyszedł na ten skalany i rozdarty świat. Miłość Boża jest doskonała i cenna. Abyśmy się stali pełni, ofiarowuje nam Swoje serce i umysł. Bóg w swej miłości wielką łaskę mi daje; Jemu chcę ofiarować moje życie. Kocham z głębi serca mego Boga. Obiecuję, że nigdy nie odejdę od Niego. Jego miłość jest całkowicie nadzwyczajna. Nie zasługuję na nią, nawet gdy oddam Mu wszystko. Pragnę kochać Go jeszcze pełniej, pragnę kochać Go jeszcze głębiej.
III
Pozyskałem Boga i nie chcę Go już nigdy stracić. Czy dalej będę potrafił Go znaleźć, gdy odwrócę swój wzrok? Nie zapomnę Bożej dobroci i miłości, tego, co mi powierza i Jego planu. Życiowe trudności i próby nic nie znaczą; będę Go nieustannie kochać w każdą burzę. Źródłem mojej miłości do Boga nie jest błogosławieństwo; prawdziwa miłość nie istniałaby bez cierpienia. Kocham z głębi serca mego Boga. Obiecuję, że nigdy nie odejdę od Niego. Jego miłość jest całkowicie nadzwyczajna. Nie zasługuję na nią, nawet gdy oddam Mu wszystko. Pragnę kochać Go jeszcze pełniej, pragnę kochać Go jeszcze głębiej. ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”
0 Komentarze