I
Ukazanie się Boga to Jego przyjście na ziemię, by uczynić dzieło swe.
We własnej osobie i w swym usposobieniu, i na swój Boski sposób,
zstępuje pośród ludzi, by jedną epokę zamknąć i początek nowej dać.
Ukazanie się Boga to nie obraz ni znak,
ani żaden uroczysty akt.
Nie chodzi o cud ani o wielkie wizje,
ani tym bardziej o religijny proces.
To rzeczywisty akt, namacalny i widzialny,
akt namacalny i widzialny.
Bóg ukazuje się nie ze względu na procedury
ani przez wzgląd na tymczasowe przedsięwzięcia,
a raczej przez wzgląd na pewien etap dzieła Jego Boskiego planu.
II
Kiedy Bóg ukazuje się, ma to zawsze głębszy sens
i zawsze wiąże się z Jego planem zarządzania,
z planem zarządzania wiąże się.
To ukazanie różni się
od ukazania się Boga, który prowadzi człowieka i oświeca go,
prowadzi i oświeca człowieka, prowadzi i oświeca go.
Bóg wypełnia etap wielkiego dzieła, ilekroć ukazuje się.
A dzieło to różni się od tego z innych epok,
ponad ludzką wyobraźnię, ponad ludzkie doświadczenie, ponad ludzkie doświadczenie.
Oto dzieło nowej epoki, co zamyka stary wiek,
to nowe, udoskonalone dzieło dla zbawienia ludzkości,
to dzieło wprowadza człowieka w nowy wiek.
Oto sens ukazania się Boga.
ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”
0 Komentarze