W czasie, gdy Jezus działał w Judei, czynił to otwarcie, ale teraz Ja działam i przemawiam między wami w tajemnicy. Niewierzący są tego zupełnie nieświadomi. Moje dzieło między wami jest zamknięte dla tych na zewnątrz. Te słowa, to karcenie i sądy znane są tylko wam wszystkim i nikomu innemu. Całe to dzieło jest wykonywane pośród was i jest otwarte tylko dla was; nikt z niewierzących o tym nie wie, bo jeszcze nie nadszedł czas. Ludzie tu obecni są bliscy stania się pełnymi po doświadczeniu karcenia, ale ci na zewnątrz nic o tym nie wiedzą. To dzieło jest zbyt ukryte! Dla nich Bóg, który stał się ciałem, jest ukryty, ale dla tych, którzy są w tym strumieniu, można powiedzieć, że jest On otwarcie widoczny.
Chociaż w Bogu wszystko jest otwarte, wszystko jest objawione i wszystko jest uwolnione, jest to prawdą tylko dla tych, którzy w Niego wierzą; jeśli chodzi o resztę, niewierzących, to nic nie jest im znane. Prowadzone tu dzieło jest obecnie ściśle zamknięte, aby oni nie mogli go poznać. Gdyby zdali sobie sprawę z tego dzieła, wówczas wszystko, co by zrobili, to potępiliby je i poddali prześladowaniom. Nie uwierzyliby w nie. Dzieło w narodzie wielkiego czerwonego smoka, tym najbardziej zacofanym miejscu, nie jest łatwym zadaniem. Gdyby to dzieło miało być ujawnione, nie można by było go kontynuować. Ten etap dzieła po prostu nie może być przeprowadzony w tym miejscu. Jeśli to dzieło miałoby być prowadzone otwarcie, to jak mogliby oni pozwolić na jego postępy? Czy nie naraziłoby to dzieła na jeszcze większe ryzyko? Gdyby dzieło to nie było ukryte, lecz wykonywane jak w czasach Jezusa, kiedy to On spektakularnie uzdrawiał chorych i wypędzał demony, to czy nie zostałoby to dawno temu „wzięte do niewoli” przez diabły? Czy byliby w stanie tolerować istnienie Boga? Gdybym miał teraz wejść do auli, aby głosić i dawać wykłady ludziom, to czy nie zostałbym dawno temu rozerwany na strzępy? A gdyby tak się stało, to w jaki sposób Moje dzieło mogłoby być kontynuowane? Powodem tego, że żadne znaki i cuda nie są w ogóle jawnie demonstrowane, jest dyskrecja. Dlatego niewierzący nie mogą widzieć Mojego dzieła, poznać go ani odkryć. Jeśli ten etap dzieła miałby być wykonywany w taki sam sposób jak ten, który był wykonywany przez Jezusa w Wieku Łaski, nie mógłby przebiegać tak stabilnie jak teraz. Dlatego dzieło wykonywane w tajemnicy w ten sposób jest z korzyścią dla was i dla dzieła jako całości. Kiedy dzieło Boże na ziemi dobiegnie końca, to znaczy, gdy to tajne dzieło dobiegnie końca, wtedy ten etap dzieła ujawni się w sposób wybuchowy. Wszyscy będą wiedzieć, że w Chinach jest grupa zwycięzców; wszyscy dowiedzą się, że Bóg, który stał się ciałem, jest w Chinach i że Jego dzieło się skończyło. Dopiero wtedy człowiek zda sobie z tego sprawę: dlaczego w Chinach nie ma jeszcze spadku ani załamania? Okazuje się, że Bóg osobiście wykonuje swoje dzieło w Chinach i udoskonalił grupę ludzi, czyniąc z nich zwycięzców.
Bóg, który stał się ciałem, ujawnia się tylko części ludzi, którzy podążają za Nim w tym okresie, kiedy On osobiście wykonuje swoje dzieło, a nie wszystkim stworzeniom. Stał się ciałem tylko po to, by ukończyć jeden etap swego dzieła, a nie po to, by pokazać człowiekowi swój wizerunek. Jednak Jego dzieło musi być wykonywane przez Niego samego, dlatego jest to konieczne, aby czynił On to w ciele. Kiedy to dzieło dobiegnie końca, On odejdzie z ludzkiego świata; nie może pozostać przez długi czas wśród ludzkości z obawy, że stanie na drodze przyszłemu dziełu. To, co On objawia tłumowi, to tylko Jego sprawiedliwe usposobienie i wszystkie Jego czyny, a nie obraz Jego ciała, gdy dwukrotnie stawał się ciałem, ponieważ obraz Boga może być pokazany tylko przez Jego usposobienie i nie może być zastąpiony przez obraz Jego wcielonego ciała. Obraz Jego ciała jest znany tylko ograniczonej liczbie ludzi, tylko tym, którzy podążają za Nim, gdy On działa w ciele. Dlatego też dzieło wykonywane obecnie jest wykonywane w tajemnicy. W ten sam sposób Jezus pokazywał się tylko Żydom wtedy, gdy wykonywał swoje dzieło, i nigdy nie pokazał się publicznie żadnemu innemu narodowi. Tak więc, gdy tylko ukończył swoje dzieło, natychmiast odszedł od ludzi i nie został; potem to nie był On, ten obraz człowieka, który ukazał się ludziom, ale Duch Święty, który wykonał to dzieło bezpośrednio. Gdy dzieło Boga, który stał się ciałem, zostanie całkowicie ukończone, odejdzie On ze śmiertelnego świata i już nigdy więcej nie wykona dzieła podobnego do tego, które wykonywał, gdy był w ciele. Później całe dzieło będzie wykonywane bezpośrednio przez Ducha Świętego. W tym okresie człowiek nie będzie w stanie dostrzec obrazu Jego cielesnego ciała; w ogóle nie ukaże się On człowiekowi, ale pozostanie na zawsze ukryty. Czas dzieła Boga, który stał się ciałem, jest ograniczony. Przebiega ono w określonym wieku, okresie, narodzie i wśród określonych osób. Dzieło to reprezentuje jedynie dzieło w okresie Bożego wcielenia i jest szczególne dla tego wieku; reprezentuje dzieło Ducha Bożego w jednym szczególnym wieku, a nie całe Jego dzieło. Dlatego obraz Boga, który stał się ciałem, nie ukaże się wszystkim narodom. To, co jest pokazane masom, to sprawiedliwość Boga i Jego usposobienie w całości, a nie Jego obraz, kiedy dwukrotnie stał się ciałem. Nie jest to ani pojedynczy obraz, który jest pokazywany człowiekowi, ani dwa połączone obrazy. Dlatego konieczne jest, aby wcielone ciało Boże odeszło z ziemi po zakończeniu dzieła, które musi wykonać, ponieważ On przychodzi tylko po to, aby wykonać dzieło, które powinien wykonać, a nie po to, aby pokazać ludziom swój obraz. Nawet jeśli znaczenie wcielenia zostało już dwukrotnie wypełnione przez Boga, który stał się ciałem, to jednak On nie ukaże się otwarcie żadnemu narodowi, który nigdy wcześniej Go nie widział. Jezus nigdy więcej nie ukaże się Żydom jako Słońce sprawiedliwości, ani nie wejdzie na Górę Oliwną i nie ukaże się wszystkim narodom; wszystko, co Żydzi widzieli, to portret Jezusa w czasie Jego pobytu w Judei. Jest tak, ponieważ dzieło Jezusa w Jego wcieleniu zakończyło się dwa tysiące lat temu; On nie wróci do Judei w obrazie Żyda, a tym bardziej nie ukaże się jako swój obraz z czasu, który spędził w Judei żadnemu z narodów pogańskich, ponieważ obraz Jezusa, który stał się ciałem jest jedynie obrazem Żyda, a nie obrazem Syna Człowieczego, którego zobaczył Jan. Nawet jeśli Jezus obiecał swoim uczniom, że przyjdzie ponownie, nie ukaże się po prostu tym wszystkim narodom pogańskim jako obraz Żyda. Powinniście wiedzieć, że dzieło Boga, który stał się ciałem, ma stanowić początek wieku. To dzieło jest ograniczone do kilku lat i nie może On wykonać całego dzieła Ducha Świętego. Analogicznie obraz Jezusa jako Żyda może reprezentować tylko obraz Boga, gdy wykonywał On dzieło w Judei, i mógł On jedynie wykonać dzieło ukrzyżowania. W okresie, gdy Jezus był w ciele, nie mógł dokonać dzieła doprowadzenia wieku do końca ani zniszczenia ludzkości. Dlatego też, gdy już dokonało się Jego ukrzyżowanie i zakończył On swoje dzieło, wstąpił na wysokości i na zawsze ukrył się przed człowiekiem. Od tego czasu wierni z narodów pogańskich nie byli w stanie zobaczyć objawienia się Pana Jezusa, ale tylko jego portret, który zawiesili na ścianie. Ten portret jest tylko dziełem człowieka, a nie obrazem, który sam Bóg ukazał człowiekowi. Bóg nie ukaże się otwarcie masom w takim obrazie, w jakim dwukrotnie stał się ciałem. Dziełem, które On wykonuje wśród ludzi, jest umożliwienie im zrozumienia Jego usposobienia. Wszystko to jest ukazane człowiekowi poprzez dzieło wykonywane w różnych wiekach; dokonuje się to poprzez usposobienie, które On ujawnił, i dzieło, które On wykonał, a nie przez objawienie Jezusa. Oznacza to, że obraz Boga jest ukazywany człowiekowi nie poprzez obraz wcielony, ale raczej poprzez dzieło wykonywane przez Boga wcielonego, który ma zarówno obraz, jak i postać; a poprzez Jego dzieło ukazywany jest Jego obraz i Jego usposobienie staje się znane. Takie jest znaczenie dzieła, które On chce wykonywać w ciele.
Gdy dzieło dwóch wcieleń Boga dobiegnie końca, zacznie On ukazywać swoje sprawiedliwe usposobienie wśród narodów pogańskich, pozwalając masom ludzi zobaczyć Jego obraz. Objawi On swoje usposobienie i w ten sposób sprawi, że koniec różnych kategorii ludzi będzie oczywisty, tym samym w pełni doprowadzając do końca stary wiek. Powodem, dla którego Jego dzieło w ciele nie rozciąga się na wielką przestrzeń (tak jak Jezus działał tylko w Judei, a dziś Ja działam tylko między wami), jest to, że Jego dzieło w ciele ma granice i ograniczenia. On jedynie działa przez krótki okres w postaci zwykłego i normalnego ciała; nie używa tego wcielonego ciała do wykonywania dzieła wieczności ani dzieła ukazywania się ludom narodów pogańskich. Dzieło w ciele może być ograniczone jedynie co do zakresu (jak np. dzieło prowadzone tylko w Judei lub tylko wśród was), a następnie, dzięki dziełu wykonywanemu w tych granicach, można rozszerzyć jego zakres. Oczywiście dzieło ekspansji ma być wykonywane bezpośrednio przez Jego Ducha i nie będzie już wtedy dziełem Jego wcielonego ciała. Ponieważ dzieło w ciele ma granice, nie rozciąga się ono na wszystkie zakątki wszechświata – tego nie może ono osiągnąć. Poprzez dzieło w ciele Jego Duch wykonuje dzieło, które ma nastąpić. Dlatego dzieło wykonywane w ciele ma naturę wstępną i jest wykonywane w pewnych granicach; następnie to Jego Duch kontynuuje to dzieło, a ponadto czyni to w szerszym zakresie.
Dzieło, które Bóg przychodzi wykonywać na tej ziemi, polega tylko na tym, aby wprowadzić wiek, aby otworzyć nowy wiek i doprowadzić stary wiek do końca. Nie przyszedł, aby przeżyć bieg życia człowieka na ziemi, aby doświadczyć dla siebie radości i smutków życia jako człowiek lub doskonalić pewną osobę swoją ręką lub osobiście oglądać wzrost pewnej osoby. To nie jest Jego dzieło; Jego dzieło polega jedynie na tym, aby otworzyć nowy wiek i położyć kres staremu. Oznacza to, że On osobiście otworzy wiek, osobiście doprowadzi poprzedni do końca i pokona szatana, wykonując swoje dzieło osobiście. Za każdym razem, gdy On wykonuje swoje dzieło osobiście, jest to tak, jakby postawił stopę na polu bitwy. Po pierwsze, pokonuje On świat i zwycięża nad szatanem w ciele; bierze w posiadanie całą chwałę i podnosi kurtynę nad całością dzieła dwóch tysięcy lat, czyniąc to tak, aby wszyscy ludzie na ziemi mieli właściwą ścieżkę, którą mogą kroczyć, i życie w pokoju i radości, które mogą wieść. Jednak Bóg nie może żyć z człowiekiem na ziemi przez długi czas, bo Bóg jest Bogiem i przecież nie jest podobny do człowieka. Nie może przeżyć całego życia normalnego człowieka, to znaczy nie może przebywać na ziemi jako zwykły człowiek, ponieważ ma tylko minimalną część zwykłego człowieczeństwa człowieka, aby utrzymać swoje ludzkie życie. Innymi słowy, jak Bóg mógłby założyć rodzinę, zrobić karierę i wychowywać dzieci na ziemi? Czyż to nie byłoby hańbą dla Niego? To, że jest obdarzony zwykłym człowieczeństwem, służy tylko celowi wykonywania dzieła w normalny sposób, a nie po to, aby umożliwić Mu posiadanie rodziny i zrobienia kariery jak zwykły człowiek. Jego zdrowy umysł, zwykły umysł, zwykłe odżywianie się i odzienie Jego ciała są wystarczające do udowodnienia, że ma On zwykłe człowieczeństwo; nie ma potrzeby, aby posiadał rodzinę lub realizował karierę, aby udowodnił, że jest wyposażony w zwykłe człowieczeństwo. To byłoby całkowicie zbędne! Przyjście Boga na ziemię jest Słowem, które staje się ciałem; On po prostu pozwala człowiekowi zrozumieć Jego słowo i zobaczyć je, to znaczy pozwala człowiekowi zobaczyć dzieło wykonywane przez ciało. Nie jest jego intencją, aby ludzie traktowali Jego ciało w pewien sposób, lecz tylko aby ludzie byli posłuszni do końca, to znaczy, aby byli posłuszni wszystkim słowom, które wypływają z Jego ust, i poddawali się całemu dziełu, które On wykonuje. On po prostu wykonuje dzieło w ciele; nie prosi celowo człowieka, aby wywyższał wielkość i świętość Jego ciała. Pokazuje On tylko człowiekowi mądrość swego dzieła i wszelką władzę, którą On posiada. Dlatego też, mimo że ma w sobie wybitne człowieczeństwo, nie wygłasza On żadnych oświadczeń, a skupia się jedynie na dziele, które powinien wykonać. Powinniście wiedzieć, dlaczego Bóg stał się ciałem, a jednak nie upublicznia ani nie potwierdza swego zwykłego człowieczeństwa, lecz po prostu wykonuje dzieło, które chce wykonać. Dlatego wszystko, co można zobaczyć u wcielonego Boga, jest tym, czym On jest pod względem boskości; jest tak dlatego, że On nigdy nie rozgłasza tego, czym jest jako człowiek, aby ludzie to naśladowali. Tylko wtedy, gdy to człowiek prowadzi innych ludzi, mówi o tym, czym jest po ludzku, potrafi lepiej zdobyć ich podziw i uległość, a tym samym osiągnąć przywództwo wśród pozostałych. W przeciwieństwie do tego Bóg podbija człowieka tylko poprzez swoje dzieło (to znaczy, dzieło nieosiągalne dla człowieka); nie ma mowy o tym, aby człowiek Go podziwiał, ani o skłanianiu człowieka do uwielbiania Go. Wszystko, co robi, to zaszczepienie człowiekowi uczucia szacunku dla Niego lub poczucia Jego niezgłębionej natury. Bóg nie potrzebuje zaimponować człowiekowi; wystarczy tylko, że będziesz Go czcić, gdy tylko staniesz się świadkiem Jego usposobienia. Dzieło, które Bóg wykonuje, jest Jego własne; nie może zostać wykonane przez człowieka zamiast Boga, ani nie może być osiągnięte przez człowieka. Tylko sam Bóg może wykonywać swoje własne dzieło i wprowadzić człowieka w nowy wiek, aby wprowadzić go w nowe życie. Jego zadaniem jest umożliwienie człowiekowi wejścia w posiadanie nowego życia i wejścia w nowy wiek. Reszta dzieła jest przekazywana tym ludziom ze zwykłym człowieczeństwem, którzy są podziwiani przez innych. Dlatego też w Wieku Łaski ukończył On dzieło dwóch tysięcy lat w ciągu zaledwie trzech i pół roku ze swych trzydziestu trzech lat w ciele. Kiedy Bóg przychodzi na ziemię, aby wykonać swoje dzieło, zawsze kończy dzieło dwóch tysięcy lat lub całego wieku w najkrótszym okresie kilku lat. Nie marnuje czasu i nie zwleka; po prostu skupia dzieło wielu lat tak, aby zostało ono ukończone w ciągu zaledwie kilku krótkich lat. Dzieje się tak dlatego, że dzieło, które wykonuje osobiście, ma na celu otwarcie nowej drogi wyjścia i zapoczątkowanie nowego wieku.
Chociaż w Bogu wszystko jest otwarte, wszystko jest objawione i wszystko jest uwolnione, jest to prawdą tylko dla tych, którzy w Niego wierzą; jeśli chodzi o resztę, niewierzących, to nic nie jest im znane. Prowadzone tu dzieło jest obecnie ściśle zamknięte, aby oni nie mogli go poznać. Gdyby zdali sobie sprawę z tego dzieła, wówczas wszystko, co by zrobili, to potępiliby je i poddali prześladowaniom. Nie uwierzyliby w nie. Dzieło w narodzie wielkiego czerwonego smoka, tym najbardziej zacofanym miejscu, nie jest łatwym zadaniem. Gdyby to dzieło miało być ujawnione, nie można by było go kontynuować. Ten etap dzieła po prostu nie może być przeprowadzony w tym miejscu. Jeśli to dzieło miałoby być prowadzone otwarcie, to jak mogliby oni pozwolić na jego postępy? Czy nie naraziłoby to dzieła na jeszcze większe ryzyko? Gdyby dzieło to nie było ukryte, lecz wykonywane jak w czasach Jezusa, kiedy to On spektakularnie uzdrawiał chorych i wypędzał demony, to czy nie zostałoby to dawno temu „wzięte do niewoli” przez diabły? Czy byliby w stanie tolerować istnienie Boga? Gdybym miał teraz wejść do auli, aby głosić i dawać wykłady ludziom, to czy nie zostałbym dawno temu rozerwany na strzępy? A gdyby tak się stało, to w jaki sposób Moje dzieło mogłoby być kontynuowane? Powodem tego, że żadne znaki i cuda nie są w ogóle jawnie demonstrowane, jest dyskrecja. Dlatego niewierzący nie mogą widzieć Mojego dzieła, poznać go ani odkryć. Jeśli ten etap dzieła miałby być wykonywany w taki sam sposób jak ten, który był wykonywany przez Jezusa w Wieku Łaski, nie mógłby przebiegać tak stabilnie jak teraz. Dlatego dzieło wykonywane w tajemnicy w ten sposób jest z korzyścią dla was i dla dzieła jako całości. Kiedy dzieło Boże na ziemi dobiegnie końca, to znaczy, gdy to tajne dzieło dobiegnie końca, wtedy ten etap dzieła ujawni się w sposób wybuchowy. Wszyscy będą wiedzieć, że w Chinach jest grupa zwycięzców; wszyscy dowiedzą się, że Bóg, który stał się ciałem, jest w Chinach i że Jego dzieło się skończyło. Dopiero wtedy człowiek zda sobie z tego sprawę: dlaczego w Chinach nie ma jeszcze spadku ani załamania? Okazuje się, że Bóg osobiście wykonuje swoje dzieło w Chinach i udoskonalił grupę ludzi, czyniąc z nich zwycięzców.
Bóg, który stał się ciałem, ujawnia się tylko części ludzi, którzy podążają za Nim w tym okresie, kiedy On osobiście wykonuje swoje dzieło, a nie wszystkim stworzeniom. Stał się ciałem tylko po to, by ukończyć jeden etap swego dzieła, a nie po to, by pokazać człowiekowi swój wizerunek. Jednak Jego dzieło musi być wykonywane przez Niego samego, dlatego jest to konieczne, aby czynił On to w ciele. Kiedy to dzieło dobiegnie końca, On odejdzie z ludzkiego świata; nie może pozostać przez długi czas wśród ludzkości z obawy, że stanie na drodze przyszłemu dziełu. To, co On objawia tłumowi, to tylko Jego sprawiedliwe usposobienie i wszystkie Jego czyny, a nie obraz Jego ciała, gdy dwukrotnie stawał się ciałem, ponieważ obraz Boga może być pokazany tylko przez Jego usposobienie i nie może być zastąpiony przez obraz Jego wcielonego ciała. Obraz Jego ciała jest znany tylko ograniczonej liczbie ludzi, tylko tym, którzy podążają za Nim, gdy On działa w ciele. Dlatego też dzieło wykonywane obecnie jest wykonywane w tajemnicy. W ten sam sposób Jezus pokazywał się tylko Żydom wtedy, gdy wykonywał swoje dzieło, i nigdy nie pokazał się publicznie żadnemu innemu narodowi. Tak więc, gdy tylko ukończył swoje dzieło, natychmiast odszedł od ludzi i nie został; potem to nie był On, ten obraz człowieka, który ukazał się ludziom, ale Duch Święty, który wykonał to dzieło bezpośrednio. Gdy dzieło Boga, który stał się ciałem, zostanie całkowicie ukończone, odejdzie On ze śmiertelnego świata i już nigdy więcej nie wykona dzieła podobnego do tego, które wykonywał, gdy był w ciele. Później całe dzieło będzie wykonywane bezpośrednio przez Ducha Świętego. W tym okresie człowiek nie będzie w stanie dostrzec obrazu Jego cielesnego ciała; w ogóle nie ukaże się On człowiekowi, ale pozostanie na zawsze ukryty. Czas dzieła Boga, który stał się ciałem, jest ograniczony. Przebiega ono w określonym wieku, okresie, narodzie i wśród określonych osób. Dzieło to reprezentuje jedynie dzieło w okresie Bożego wcielenia i jest szczególne dla tego wieku; reprezentuje dzieło Ducha Bożego w jednym szczególnym wieku, a nie całe Jego dzieło. Dlatego obraz Boga, który stał się ciałem, nie ukaże się wszystkim narodom. To, co jest pokazane masom, to sprawiedliwość Boga i Jego usposobienie w całości, a nie Jego obraz, kiedy dwukrotnie stał się ciałem. Nie jest to ani pojedynczy obraz, który jest pokazywany człowiekowi, ani dwa połączone obrazy. Dlatego konieczne jest, aby wcielone ciało Boże odeszło z ziemi po zakończeniu dzieła, które musi wykonać, ponieważ On przychodzi tylko po to, aby wykonać dzieło, które powinien wykonać, a nie po to, aby pokazać ludziom swój obraz. Nawet jeśli znaczenie wcielenia zostało już dwukrotnie wypełnione przez Boga, który stał się ciałem, to jednak On nie ukaże się otwarcie żadnemu narodowi, który nigdy wcześniej Go nie widział. Jezus nigdy więcej nie ukaże się Żydom jako Słońce sprawiedliwości, ani nie wejdzie na Górę Oliwną i nie ukaże się wszystkim narodom; wszystko, co Żydzi widzieli, to portret Jezusa w czasie Jego pobytu w Judei. Jest tak, ponieważ dzieło Jezusa w Jego wcieleniu zakończyło się dwa tysiące lat temu; On nie wróci do Judei w obrazie Żyda, a tym bardziej nie ukaże się jako swój obraz z czasu, który spędził w Judei żadnemu z narodów pogańskich, ponieważ obraz Jezusa, który stał się ciałem jest jedynie obrazem Żyda, a nie obrazem Syna Człowieczego, którego zobaczył Jan. Nawet jeśli Jezus obiecał swoim uczniom, że przyjdzie ponownie, nie ukaże się po prostu tym wszystkim narodom pogańskim jako obraz Żyda. Powinniście wiedzieć, że dzieło Boga, który stał się ciałem, ma stanowić początek wieku. To dzieło jest ograniczone do kilku lat i nie może On wykonać całego dzieła Ducha Świętego. Analogicznie obraz Jezusa jako Żyda może reprezentować tylko obraz Boga, gdy wykonywał On dzieło w Judei, i mógł On jedynie wykonać dzieło ukrzyżowania. W okresie, gdy Jezus był w ciele, nie mógł dokonać dzieła doprowadzenia wieku do końca ani zniszczenia ludzkości. Dlatego też, gdy już dokonało się Jego ukrzyżowanie i zakończył On swoje dzieło, wstąpił na wysokości i na zawsze ukrył się przed człowiekiem. Od tego czasu wierni z narodów pogańskich nie byli w stanie zobaczyć objawienia się Pana Jezusa, ale tylko jego portret, który zawiesili na ścianie. Ten portret jest tylko dziełem człowieka, a nie obrazem, który sam Bóg ukazał człowiekowi. Bóg nie ukaże się otwarcie masom w takim obrazie, w jakim dwukrotnie stał się ciałem. Dziełem, które On wykonuje wśród ludzi, jest umożliwienie im zrozumienia Jego usposobienia. Wszystko to jest ukazane człowiekowi poprzez dzieło wykonywane w różnych wiekach; dokonuje się to poprzez usposobienie, które On ujawnił, i dzieło, które On wykonał, a nie przez objawienie Jezusa. Oznacza to, że obraz Boga jest ukazywany człowiekowi nie poprzez obraz wcielony, ale raczej poprzez dzieło wykonywane przez Boga wcielonego, który ma zarówno obraz, jak i postać; a poprzez Jego dzieło ukazywany jest Jego obraz i Jego usposobienie staje się znane. Takie jest znaczenie dzieła, które On chce wykonywać w ciele.
Gdy dzieło dwóch wcieleń Boga dobiegnie końca, zacznie On ukazywać swoje sprawiedliwe usposobienie wśród narodów pogańskich, pozwalając masom ludzi zobaczyć Jego obraz. Objawi On swoje usposobienie i w ten sposób sprawi, że koniec różnych kategorii ludzi będzie oczywisty, tym samym w pełni doprowadzając do końca stary wiek. Powodem, dla którego Jego dzieło w ciele nie rozciąga się na wielką przestrzeń (tak jak Jezus działał tylko w Judei, a dziś Ja działam tylko między wami), jest to, że Jego dzieło w ciele ma granice i ograniczenia. On jedynie działa przez krótki okres w postaci zwykłego i normalnego ciała; nie używa tego wcielonego ciała do wykonywania dzieła wieczności ani dzieła ukazywania się ludom narodów pogańskich. Dzieło w ciele może być ograniczone jedynie co do zakresu (jak np. dzieło prowadzone tylko w Judei lub tylko wśród was), a następnie, dzięki dziełu wykonywanemu w tych granicach, można rozszerzyć jego zakres. Oczywiście dzieło ekspansji ma być wykonywane bezpośrednio przez Jego Ducha i nie będzie już wtedy dziełem Jego wcielonego ciała. Ponieważ dzieło w ciele ma granice, nie rozciąga się ono na wszystkie zakątki wszechświata – tego nie może ono osiągnąć. Poprzez dzieło w ciele Jego Duch wykonuje dzieło, które ma nastąpić. Dlatego dzieło wykonywane w ciele ma naturę wstępną i jest wykonywane w pewnych granicach; następnie to Jego Duch kontynuuje to dzieło, a ponadto czyni to w szerszym zakresie.
Dzieło, które Bóg przychodzi wykonywać na tej ziemi, polega tylko na tym, aby wprowadzić wiek, aby otworzyć nowy wiek i doprowadzić stary wiek do końca. Nie przyszedł, aby przeżyć bieg życia człowieka na ziemi, aby doświadczyć dla siebie radości i smutków życia jako człowiek lub doskonalić pewną osobę swoją ręką lub osobiście oglądać wzrost pewnej osoby. To nie jest Jego dzieło; Jego dzieło polega jedynie na tym, aby otworzyć nowy wiek i położyć kres staremu. Oznacza to, że On osobiście otworzy wiek, osobiście doprowadzi poprzedni do końca i pokona szatana, wykonując swoje dzieło osobiście. Za każdym razem, gdy On wykonuje swoje dzieło osobiście, jest to tak, jakby postawił stopę na polu bitwy. Po pierwsze, pokonuje On świat i zwycięża nad szatanem w ciele; bierze w posiadanie całą chwałę i podnosi kurtynę nad całością dzieła dwóch tysięcy lat, czyniąc to tak, aby wszyscy ludzie na ziemi mieli właściwą ścieżkę, którą mogą kroczyć, i życie w pokoju i radości, które mogą wieść. Jednak Bóg nie może żyć z człowiekiem na ziemi przez długi czas, bo Bóg jest Bogiem i przecież nie jest podobny do człowieka. Nie może przeżyć całego życia normalnego człowieka, to znaczy nie może przebywać na ziemi jako zwykły człowiek, ponieważ ma tylko minimalną część zwykłego człowieczeństwa człowieka, aby utrzymać swoje ludzkie życie. Innymi słowy, jak Bóg mógłby założyć rodzinę, zrobić karierę i wychowywać dzieci na ziemi? Czyż to nie byłoby hańbą dla Niego? To, że jest obdarzony zwykłym człowieczeństwem, służy tylko celowi wykonywania dzieła w normalny sposób, a nie po to, aby umożliwić Mu posiadanie rodziny i zrobienia kariery jak zwykły człowiek. Jego zdrowy umysł, zwykły umysł, zwykłe odżywianie się i odzienie Jego ciała są wystarczające do udowodnienia, że ma On zwykłe człowieczeństwo; nie ma potrzeby, aby posiadał rodzinę lub realizował karierę, aby udowodnił, że jest wyposażony w zwykłe człowieczeństwo. To byłoby całkowicie zbędne! Przyjście Boga na ziemię jest Słowem, które staje się ciałem; On po prostu pozwala człowiekowi zrozumieć Jego słowo i zobaczyć je, to znaczy pozwala człowiekowi zobaczyć dzieło wykonywane przez ciało. Nie jest jego intencją, aby ludzie traktowali Jego ciało w pewien sposób, lecz tylko aby ludzie byli posłuszni do końca, to znaczy, aby byli posłuszni wszystkim słowom, które wypływają z Jego ust, i poddawali się całemu dziełu, które On wykonuje. On po prostu wykonuje dzieło w ciele; nie prosi celowo człowieka, aby wywyższał wielkość i świętość Jego ciała. Pokazuje On tylko człowiekowi mądrość swego dzieła i wszelką władzę, którą On posiada. Dlatego też, mimo że ma w sobie wybitne człowieczeństwo, nie wygłasza On żadnych oświadczeń, a skupia się jedynie na dziele, które powinien wykonać. Powinniście wiedzieć, dlaczego Bóg stał się ciałem, a jednak nie upublicznia ani nie potwierdza swego zwykłego człowieczeństwa, lecz po prostu wykonuje dzieło, które chce wykonać. Dlatego wszystko, co można zobaczyć u wcielonego Boga, jest tym, czym On jest pod względem boskości; jest tak dlatego, że On nigdy nie rozgłasza tego, czym jest jako człowiek, aby ludzie to naśladowali. Tylko wtedy, gdy to człowiek prowadzi innych ludzi, mówi o tym, czym jest po ludzku, potrafi lepiej zdobyć ich podziw i uległość, a tym samym osiągnąć przywództwo wśród pozostałych. W przeciwieństwie do tego Bóg podbija człowieka tylko poprzez swoje dzieło (to znaczy, dzieło nieosiągalne dla człowieka); nie ma mowy o tym, aby człowiek Go podziwiał, ani o skłanianiu człowieka do uwielbiania Go. Wszystko, co robi, to zaszczepienie człowiekowi uczucia szacunku dla Niego lub poczucia Jego niezgłębionej natury. Bóg nie potrzebuje zaimponować człowiekowi; wystarczy tylko, że będziesz Go czcić, gdy tylko staniesz się świadkiem Jego usposobienia. Dzieło, które Bóg wykonuje, jest Jego własne; nie może zostać wykonane przez człowieka zamiast Boga, ani nie może być osiągnięte przez człowieka. Tylko sam Bóg może wykonywać swoje własne dzieło i wprowadzić człowieka w nowy wiek, aby wprowadzić go w nowe życie. Jego zadaniem jest umożliwienie człowiekowi wejścia w posiadanie nowego życia i wejścia w nowy wiek. Reszta dzieła jest przekazywana tym ludziom ze zwykłym człowieczeństwem, którzy są podziwiani przez innych. Dlatego też w Wieku Łaski ukończył On dzieło dwóch tysięcy lat w ciągu zaledwie trzech i pół roku ze swych trzydziestu trzech lat w ciele. Kiedy Bóg przychodzi na ziemię, aby wykonać swoje dzieło, zawsze kończy dzieło dwóch tysięcy lat lub całego wieku w najkrótszym okresie kilku lat. Nie marnuje czasu i nie zwleka; po prostu skupia dzieło wielu lat tak, aby zostało ono ukończone w ciągu zaledwie kilku krótkich lat. Dzieje się tak dlatego, że dzieło, które wykonuje osobiście, ma na celu otwarcie nowej drogi wyjścia i zapoczątkowanie nowego wieku.
0 Komentarze