O praktyce modlitewnej

Modlitwa do Pana Boga,KSIĄŻKI,Modlitw,modlitwa wielbiąca pana boga
Nie przywiązujecie wagi do modlitwy w waszym codziennym życiu. Ludzie nigdy nie doceniali znaczenia modlitwy. Dotychczas modlili się, wykonując mechanicznie gesty bez należytego skupienia; nikt nigdy w pełni nie ofiarowywał swojego serca Bogu ani szczerze nie modlił się do Boga. Ludzie modlą się do Boga tylko wtedy, gdy coś im się przytrafi. Przez te wszystkie lata, czy kiedykolwiek szczerze pomodliłeś się do Boga? Czy kiedykolwiek wylewałeś łzy bólu przed Bogiem? Czy kiedykolwiek poznałeś siebie samego przed Bogiem? Czy kiedykolwiek szczerze modliłeś się do Boga? Modlitwę należy praktykować stopniowo: jeśli nie masz w zwyczaju modlić się w domu, to nie będziesz wiedział, jak modlić się w kościele, a jeśli zwykle nie modlisz się w małych zgromadzeniach, to nie będziesz w stanie modlić się podczas dużych zgromadzeń. Jeśli zazwyczaj nie zbliżasz się do Boga lub nie snujesz refleksji na temat Jego słów, wtedy nie będziesz miał nic do powiedzenia, kiedy nadejdzie pora na modlitwę – a nawet jeśli będziesz się modlić, będziesz jedynie udawać, ale nie będziesz modlić się szczerze.

Co to znaczy modlić się szczerze? Oznacza to kierować do Boga słowa płynące z głębi twojego serca i obcować z Bogiem zrozumiawszy Jego wolę i w oparciu o Jego słowa; oznacza to uczucie szczególnej bliskości z Bogiem, poczucie, że znajduje się On tuż przed tobą i że masz Mu coś do powiedzenia; oznacza to również, że masz wyjątkowo rozpromienione serce i czujesz, że Bóg jest nad wyraz miłościwy. Poczujesz się szczególnie zainspirowany, a po usłyszeniu twoich słów, twoi bracia i siostry poczują się spełnieni; poczują, że słowa, które wymawiasz, są słowami płynącymi z ich własnych serc, które sami chcą wypowiedzieć, i że to, co ty mówisz, odzwierciedla to, co chcą powiedzieć. To właśnie znaczy szczerze się modlić. Po szczerej modlitwie poczujesz się w głębi serca spokojny i spełniony; wzrośnie w tobie siła, by kochać Boga, i poczujesz, że nic w całym twoim życiu nie jest bardziej wartościowe ani znaczące, niż miłowanie Boga – a wszystko to będzie stanowić dowód na to, że twoje modlitwy są skuteczne. Czy kiedykolwiek modliłeś się w taki sposób?

A co z treścią modlitw? Powinieneś modlić się krok po kroku, zgodnie z twoim rzeczywistym stanem wewnętrznym i tym, co ma być dokonane przez Ducha Świętego; powinieneś obcować z Bogiem w zgodzie z wolą Boską i Jego wymaganiami wobec człowieka. Kiedy zaczniesz praktykować modlitwy, najpierw oddaj swoje serce Bogu. Nie staraj się pojąć woli Bożej; staraj się jedynie przekazać Bogu słowa, które nosisz w swym sercu. Kiedy stajesz przed obliczem Boga, mów tak: „Boże! Dopiero dziś zdałem sobie sprawę, że byłem Ci jak dotąd nieposłuszny. Jestem naprawdę zepsuty i nikczemny. Dotychczas marnowałem czas; począwszy od dzisiaj będę żył dla Ciebie, przeżyję życie pełne znaczenia i spełnię Twoją wolę. Chciałbym, aby Twój Duch zawsze działał we mnie, zawsze mnie oświecał i iluminował, abym mógł złożyć przed Tobą mocne i donośne świadectwo, pozwalając szatanowi ujrzeć Twoją chwałę, Twoje świadectwo i dowód Twojego triumfu w nas samych”. Kiedy pomodlisz się w ten sposób, twoje serce dozna całkowitego uwolnienia; modląc się w ten sposób, twoje serce będzie bliżej Boga, a jeśli będziesz często modlić się w ten sposób, Duch Święty będzie nieuchronnie działał w tobie. Jeśli będziesz zawsze wzywać Boga w ten sposób i poweźmiesz postanowienie przed obliczem Boga, to nadejdzie dzień, w którym twoje postanowienie będzie mogło zostać zaakceptowane przed obliczem Boga, kiedy twoje serce i całe twoje jestestwo zostaną przyjęte przez Boga, i ostatecznie zostaniesz przez Niego udoskonalony. Modlitwa jest dla was sprawą najwyższej wagi. Kiedy się modlisz, otrzymujesz dzieło Ducha Świętego, a twoje serce zostaje tym samym dotknięte przez Boga i zaczyna promieniować z ciebie siła miłości do Boga. Jeśli nie modlisz się szczerze, jeśli nie otwierasz swojego serca, by obcować z Bogiem, wówczas Bóg nie będzie miał jak pracować w tobie. Jeśli modląc się, wypowiedziałeś wszystkie słowa, jakie nosisz w sercu, a nie poczułeś działania Ducha Bożego, jeśli nie czujesz w sobie natchnienia, to dowodzi tego, że twoje serce nie jest gorliwe, twoje słowa nie są szczere i wciąż są nieczyste. Jeśli po skończonej modlitwie, czujesz się spełniony, oznacza to, że twoje modlitwy zostały przyjęte przez Boga, a Duch Boży zadziałał w tobie. Jako osoba, która służy Bogu, nie możesz obejść się bez modlitwy. Jeśli naprawdę postrzegasz wspólnotę z Bogiem jako coś znaczącego i wartościowego, to czy możesz porzucić modlitwę? Nikt nie może żyć bez obcowania z Bogiem. Bez modlitwy żyjesz w ciele, żyjesz w niewoli szatana; bez prawdziwej modlitwy żyjesz pod wpływem ciemności. Mam nadzieję, że bracia i siostry będą w stanie modlić się szczerze każdego dnia. Nie chodzi tu jednak o przestrzeganie doktryny, ale o rezultat, który należy osiągnąć. Czy jesteś gotów poświęcić odrobinę snu i satysfakcji na odmawianie porannych modlitw o świcie, by móc wówczas rozkoszować się słowami Boga? Jeśli się modlisz, jesz i pijesz słowa Boże w ten sposób i z czystym sercem, to zyskasz większą akceptację u Boga. Jeśli będziesz codziennie praktykować powierzanie swego serca Bogu i obcować z Nim, wówczas twoja wiedza o Bogu z pewnością się pogłębi i będziesz w stanie lepiej zrozumieć wolę Bożą. Powinieneś powiedzieć: „Boże! Chciałbym wypełnić swój obowiązek. Obyś mógł być uwielbiony w nas i obyś mógł cieszyć się naszym świadectwem, w tej grupie ludzi, jedyne co mogę, to powierzyć Tobie całe moje jestestwo. Błagam Cię, abyś działał w nas tak, bym mógł Cię prawdziwie kochać i zadowalać oraz uczynić Cię celem, do którego dążę”. Kiedy będziesz dźwigać to brzemię, Bóg z pewnością uczyni cię doskonałym; powinieneś modlić się nie tylko za siebie samego, ale także za wypełnianie woli Bożej i miłość do Boga. To jest bowiem najprawdziwszy rodzaj modlitwy. Czy modlisz się za wypełnienie woli Bożej?

Wcześniej nie wiedzieliście, jak się modlić i nie przywiązywaliście dużej wagi do modlitwy; dzisiaj musicie dołożyć wszelkich starań, aby nauczyć się modlić. Jeśli nie jesteś w stanie zebrać w sobie siły potrzebnej do miłowania Boga, to jak możesz się modlić? Powinieneś powiedzieć: „Boże! Moje serce nie jest w stanie Cię szczerze kochać, chcę Cię miłować, ale brakuje mi siły. Co powinienem zrobić? Pragnę, abyś otworzył oczy mojego ducha; pragnę, aby Twój Duch dotknął mojego serca, tak, abym stojąc przed Tobą był pozbawiony wszystkich pasywnych stanów i nie był ograniczony przez kogokolwiek, przez żadne sprawy lub rzeczy; składam przed Tobą moje całkowicie obnażone serce, poświęcając Tobie całe moje jestestwo, a Ty możesz poddać mnie jakiej tylko zechcesz próbie. Obecnie nie myślę o swoich planach ani nie tkwię w okowach śmierci. Kierując się sercem, które Cię kocha, pragnę szukać drogi życia. Wszystkie rzeczy i wydarzenia znajdują się w Twoich rękach, mój los jest w Twoich rękach, a ponadto moje życie jest kontrolowane Twoimi rękoma. Teraz dążę do umiłowania Ciebie i niezależnie od tego, czy pozwolisz mi Cię kochać, i niezależnie od tego, w jaki sposób szatan będzie starał się w tym przeszkodzić, jestem zdecydowany, by Cię miłować”. W takich sytuacjach modlisz się w ten sposób. Jeśli będziesz to czynić codziennie, twoja siła do miłowania Boga stopniowo wzrośnie.

Jak wejść w prawdziwą modlitwę?

Podczas modlitwy twoje serce musi być spokojne przed obliczem Boga i musi być szczere. Wówczas będziesz naprawdę obcować z Bogiem i modlić się; nie wolno Ci oszukiwać Boga za pomocą miłych słów. Modlitwa musi skupiać się wokół tego, co Bóg chce dzisiaj wypełnić. Proś Boga, aby zapewnił ci większe oświecenie i iluminację, przynieś swój rzeczywisty stan wewnętrzny i swoje problemy przed oblicze Boga, aby się modlić i poweźmij postanowienie przed Bogiem. Modlitwa nie polega na postępowaniu zgodnie z procedurą, ale na szczerym poszukiwaniu Boga. Proś, aby Bóg chronił twoje serce, czyniąc je zdolnym do zachowywania często spokoju przed obliczem Boga, czyniąc cię zdolnym do poznania siebie samego, gardzenia sobą i porzucenia siebie samego w środowisku, które Bóg dla ciebie przyszykował, umożliwiając ci normalny związek z Bogiem i czyniąc z ciebie kogoś, kto prawdziwie kocha Boga.

Jakie jest znaczenie modlitwy?

Modlitwa jest jednym ze sposobów, w jaki człowiek współpracuje z Bogiem, środkiem, dzięki któremu człowiek wzywa Boga i procesem, za sprawą którego człowiek jest dotykany przez Ducha Bożego. Można powiedzieć, że ci, którzy nie znają modlitwy, są martwi i pozbawieni ducha – co jest dowodem na to, że brak im zdolności do bycia dotkniętymi przez Boga. Bez modlitwy ludzie nie są w stanie osiągnąć zwykłego życia duchowego, a tym bardziej nie są w stanie podążać za dziełem Ducha Świętego; bez modlitwy zrywają swój związek z Bogiem i nie są w stanie przyjąć Bożej aprobaty. Będąc kimś, kto wierzy w Boga, im więcej się modlisz, tym bardziej jesteś dotykany przez Boga. Tacy ludzie są bardziej zdecydowani i zdolni do otrzymania od Boga ostatniego oświecenia; w rezultacie tylko ludzie tacy jak oni mogą zostać jak najszybciej udoskonaleni przez Ducha Świętego.

Jaki rezultat można osiągnąć poprzez modlitwę?

Ludzie są w stanie praktykować modlitwę i rozumieć znaczenie modlitwy, ale rezultat, jaki można osiągnąć za sprawą modlitwy, nie jest prostą sprawą. W modlitwie nie chodzi o załatwianie formalności, postępowania zgodnie z procedurą lub recytowanie słów Bożych – innymi słowy, modlitwa nie polega na bezmyślnym powtarzaniu słów i naśladowaniu innych. W modlitwie musisz oddać swoje serce Bogu, dzieląc się z Bogiem słowami, które nosisz w swoim sercu, abyś mógł zostać przez Niego dotknięty. Jeśli twoje modlitwy mają być skuteczne, to muszą się one opierać na lekturze Bożych słów. Tylko modląc się pośród Bożych słów, będziesz mógł zyskać więcej oświecenia i iluminacji. Szczera modlitwa objawia się sercem, które wyczekuje na wymagania Boga i które gotowe jest je spełnić; będziesz mógł nienawidzić wszystkiego tego, czego Bóg nienawidzi, na tej podstawie zdobędziesz wiedzę, poznasz prawdy objaśniane przez Boga i będziesz miał co do nich jasność. Stanowczość, wiara i wiedza oraz ścieżka do praktykowania po modlitwie – tylko to naprawdę stanowi modlitwę i tylko taka modlitwa może być skuteczna. Jednakże modlitwa musi opierać się na fundamencie delektowania się słowami Boga i obcowania z Nim w Jego słowach, przy czym twoje serce musi być w stanie szukać Boga i zachować spokój przed Jego obliczem. Taka modlitwa osiągnęła już punkt szczerego obcowania z Bogiem.

Podstawowa wiedza na temat modlitwy:

1. Nie powtarzaj bezmyślnie wszystkiego, co przychodzi ci na myśl. Musisz nosić brzemię w sercu, to znaczy, twoja modlitwa musi mieć cel.

2. Twoje modlitwy muszą zawierać słowa Boże; muszą opierać się na słowach Boga.

3. Kiedy się modlisz, nie możesz wracać do przebrzmiałych spraw; nie wolno ci poruszać kwestii już nieaktualnych. Powinieneś wyćwiczyć się w szczególności w używaniu bieżących słów Ducha Świętego; tylko wtedy będziesz w stanie osiągnąć porozumienie z Bogiem.

4. Modlitwa grupowa musi koncentrować się wokół sedna, którym powinno być dzisiaj dzieło Ducha Świętego.

5. Wszyscy ludzie muszą nauczyć się modlić za innych. Muszą odnaleźć tę część Bożych słów, za którą chcą się modlić, na podstawie której muszą dźwigać brzemię i za którą często muszą się modlić. To jest jeden z przejawów troski o wolę Bożą.

Osobiste życie modlitewne opiera się na zrozumieniu znaczenia modlitwy i na podstawowej wiedzy na temat modlitwy. Człowiek musi często modlić się za swoje niedostatki w codziennym życiu i musi modlić się na podstawie znajomości słów Bożych, aby osiągnąć zmiany w swoim usposobieniu życiowym. Każdy powinien wypracować własne życie modlitewne, modlić się o wiedzę opartą na słowach Boga i poszukiwanie wiedzy o dziele Bożym. Przedstawcie Bogu swoją rzeczywistą sytuację, bądźcie pragmatyczni i nie zwracajcie uwagi na metodę; kluczowe znaczenie ma osiągnięcie prawdziwej wiedzy i rzeczywiste doświadczenie słów Bożych. Każdy, kto dąży do wejścia w życie duchowe, musi być zdolny do modlitwy na wiele sposobów. Cicha modlitwa, rozważanie słów Boga, poznawanie dzieła Bożego i tak dalej – tak ukierunkowane dzieło obcowania ma na celu osiągnięcie wejścia w zwyczajne życie duchowe i doskonalenie własnej sytuacji przed Bogiem, zapewniając coraz większy postęp w twoim życiu. Krótko mówiąc, celem wszystkiego, co robisz – bez względu na to, czy jesz i pijesz słowa Boga, czy też modlisz się po cichu lub na głos – jest wyraźne zobaczenie słów Bożych, Jego dzieła i tego, co On pragnie osiągnąć w tobie. Co ważniejsze, ma to również na celu osiągnięcie standardów wymaganych przez Boga i przeniesienie twojego życia na wyższy poziom. Najniższym standardem, jakiego Bóg wymaga od ludzi, jest zdolność otwarcia dla Niego swojego serca. Jeśli człowiek powierza szczerze swoje serce Bogu i zwierzy się Mu, co naprawdę w nim nosi, wówczas Bóg będzie skłonny do działania w takim człowieku; Bóg nie chce wynaturzonego serca człowieka, tylko czystego i uczciwego. Jeśli człowiek nie wyzna Bogu szczerze, co nosi w swoim sercu, wówczas Bóg nie dotknie serca tego człowieka ani nie będzie w nim działać. Dlatego najważniejszą rzeczą w modlitwie jest szczera wypowiedź, mówienie Bogu o swoich wadach lub buntowniczym usposobieniu i całkowite otwarcie się na Boga. Tylko wówczas Bóg będzie zainteresowany twoimi modlitwami; w przeciwnym razie Bóg ukryje przed tobą swoje oblicze. Minimalnym kryterium, jakie musi spełnić modlitwa, to zdolność do utrzymania wyciszonego serca przed Bogiem i trwanie przy Nim. Być może w tym okresie nie uzyskałeś jeszcze ani nowszego, ani wyższego wglądu w sprawy, ale musisz używać modlitwy, aby zachować rzeczy takimi, jakimi są – nie możesz się cofnąć. To jest minimum, jakie musisz osiągnąć. Jeśli nie możesz osiągnąć nawet tego, to oznacza, że twoje życie duchowe nie zmierza jeszcze we właściwym kierunku; w rezultacie nie będziesz w stanie utrzymać pierwotnej wizji i pozbawiony będziesz wiary w Boga, a twoja determinacja następnie zniknie. Twoje wejście w życie duchowe jest naznaczone tym, czy twoje modlitwy zmierzają we właściwym kierunku. Wszyscy ludzie muszą wejść w tę rzeczywistość – wszyscy muszą świadomie praktykować modlitwę a nie biernie czekać, tylko świadomie dążyć do tego, by dotknął ich Duch Święty. Tylko wtedy będą ludźmi, którzy naprawdę szukają Boga.

Kiedy zaczynasz się modlić, musisz podchodzić do tego realistycznie i nie możesz przeceniać swoich możliwości; nie możesz wysuwać przesadnych żądań, mając nadzieję, że gdy tylko otworzysz usta, zostaniesz dotknięty przez Ducha Świętego, oświecony, iluminowany i obdarzony wielką łaską. To niemożliwe – Bóg nie czyni rzeczy nadprzyrodzonych. Bóg odpowiada na modlitwy w czasie, jaki uzna za właściwy, poddając czasami próbie twoją wiarę, aby się przekonać, czy jesteś wobec Niego lojalny. Kiedy się modlisz, musi cechować cię wiara, wytrwałość i determinacja. Większość ludzi, którzy zaczynają praktykować modlitwę nie czują, że zostali dotknięci przez Ducha Świętego i dlatego się zniechęcają. To nie wystarczy! Musisz być wytrwały, musisz się skupić na odczuwaniu dotyku Ducha Świętego oraz na poszukiwaniu i odkrywaniu. Czasami ścieżka, którą podążasz, jest niewłaściwa; czasami twoje motywacje i koncepcje nie są w stanie ostać się przed Bogiem, a więc nie zostaniesz poruszony przez Ducha Bożego; podobnie, są też chwile, w których Bóg sprawdza, czy jesteś lojalny wobec Niego, czy nie. Krótko mówiąc, musisz poświęcić więcej czasu na samodoskonalenie. Jeśli odkryjesz, że ścieżka, którą podążasz, nie jest właściwa, możesz zmienić sposób, w jaki się modlisz. Pod warunkiem, że szczerze szukasz i pragniesz otrzymywać, Duch Święty z pewnością zabierze Cię w tę rzeczywistość. Czasami szczerze się modlisz, ale nie czujesz się w jakiś szczególny sposób poruszony. W takich chwilach musisz polegać na własnej wierze i ufać, że Bóg patrzy na twoje modlitwy; musisz być wytrwały w swoich modlitwach.

Musisz być uczciwy i musisz modlić się, aby uwolnić się od chytrości w swoim sercu. W miarę jak będziesz używać modlitwy, aby oczyszczać się ilekroć zajdzie taka potrzeba i zostać dotkniętym przez Ducha Bożego, twoje usposobienie stopniowo się zmieni. Prawdziwe życie duchowe jest życiem modlitewnym, życiem dotkniętym przez Ducha Świętego. Proces bycia dotykanym przez Ducha Świętego jest procesem zmiany usposobienia człowieka. Życie, które nie zostało dotknięte przez Ducha Świętego, nie jest życiem duchowym, ale jest jednak nadal religijnym rytuałem; tylko ci, którzy są często dotykani przez Ducha Świętego, i którzy zostali przez Niego oświeceni i iluminowani, są ludźmi, którzy weszli w życie duchowe. Usposobienie człowieka modlącego się nieustannie się zmienia, a im bardziej jest poruszony przez Ducha Bożego, tym bardziej staje się zaangażowany i posłuszny. Jego serce również zostanie stopniowo oczyszczone, a następnie, krok po kroku, jego usposobienie. Taki jest efekt prawdziwej modlitwy.

Prześlij komentarz

0 Komentarze